Zaburzenia odżywiania u dzieci i młodzieży kojarzą się z odmawianiem przyjmowania posiłków (głodzeniem się) i drastyczną utratą masy ciała (wychudzeniem lub wygłodzeniem). To jednak tylko dwa z długiej listy objawów. Jak rozpoznać zaburzenia odżywiania u nastolatków i młodszych dzieci? Przeczytaj artykuł i zweryfikuj, czy problem może dotyczyć również Twojej bliskiej osoby!
Zaburzenia odżywiania – rodzaje i ich oblicza
Należy wiedzieć, że zaburzenia odżywiania u dzieci to nie tylko anoreksja typowa, w której dziecko nie chce jeść, w efekcie czego staje się coraz chudsze. Do innych często występujących zaburzeń odżywiania należą chociażby anoreksja atypowa, ortoreksja, kompulsywne objadanie się i bulimia, w których dziecko utrzymuje prawidłową masę ciała, a nawet może mieć nadwagę. Ponadto bulimia dzieli się na trzy typy, w których pozbywanie się przyjętego pokarmu następuje na różne sposoby. Klasyczna bulimia polega na wymiotowaniu, sportowa – na spalaniu dostarczonych sobie kalorii (np. kilkugodzinnymi treningami do utraty tchu). W trzecim typie dziecko przyjmuje środki przeczyszczające.
Istnieje też szereg odmian i krzyżówek powyższych zaburzeń odżywiania oraz różnego typu „zaburzone relacje z jedzeniem”, np. gdy dziecko wmawia sobie, że nie może jeść danego składnika – chociażby glutenu – i panicznie boi się jeść produkty zawierające ten składnik.
Zaburzenia odżywiania – objawy
Z uwagi na mnogość typów zaburzeń odżywiania objawy mogą być skrajnie różne. Do najłatwiej rozpoznawalnych należą: obsesyjne zainteresowanie dietami, eliminowanie z diety produktów z określonej grupy (najczęściej węglowodanów i tłuszczów), głodzenie się, wymiotowanie po posiłkach, przetrenowywanie się, jedzenie ogromnych ilości pokarmów w krótkim czasie.
Zwróć uwagę, jeśli Twoje dziecko: przestało jeść posiłki z rodziną, po posiłku udaje się do toalety, zainteresowało się dietami, zbiera duże ilości jedzenia w swoim pokoju (przede wszystkim słodyczy), dużo ćwiczy, krytycznie mówi o swojej wadze, ogląda w lustrze brzuch, uda lub inne za duże w jego mniemaniu części ciała, waży każdy posiłek, notorycznie waży siebie. Koniecznie udaj się do specjalisty, aby zweryfikować, czy Twoje dziecko zostało dotknięte zaburzeniami odżywiania!
0 komentarzy
