Terapia psychodynamiczna Kraków – czym jest i kiedy z niej skorzystać? Wyjaśniają psychoterapeuci z ośrodka Synapsa
Terapia psychodynamiczna to jedna z form pomocy osobom zmagającym się z różnymi zaburzeniami o podłożu psychologicznym. Choć wywodzi się z założeń psychoanalizy Zygmunta Freuda, jest jednak mniej intensywnym i nie tak długotrwałym procesem, jak tradycyjna psychoanaliza. Celem takiej terapii jest zmodyfikowanie systemu przekonań oraz charakteru pacjenta, tak by zredukować jego wewnętrzne zahamowania. Ułatwia głębsze zrozumienie własnych emocji i innych procesów psychicznych, duży nacisk kładąc na relacje pacjenta z innymi ludźmi.
Terapia psychodynamiczna jest rodzajem terapii rozmową. Opiera się na założeniu, że rozmowa z profesjonalistą o problemach, nie tylko przynosi ulgę, ale i pomaga znaleźć ich rozwiązanie. Pacjent zaczyna rozumieć, co nim kieruje, prowadząc do określonych zachowań. Tego typu terapia może być pomocna w radzeniu sobie ze stresem psychicznym lub emocjonalnym. Terapia psychodynamiczna Kraków może być stosowana do leczenia: lęku, fobii społecznej, depresji, stresu pourazowego, zaburzeń osobowości, odżywiania, związanych z używaniem substancji (alkohol, narkotyki, leki, opioidy, stymulanty), dystresu, problemów interpersonalnych.
Terapia psychodynamiczna Kraków – jak wygląda?
Jeśli zdecydujesz się spróbować terapii psychodynamicznej, np. w Małopolskim Ośrodku Psychoterapii Synapsa w Krakowie, możesz spotykać się ze swoim terapeutą co tydzień lub kilka razy w tygodniu. Każda sesja trwa zwykle około 45 minut, a sama terapia kilka miesięcy, a w niektórych przypadkach nawet rok lub nieco dłużej. Jedną z form terapii psychodynamicznej jest terapia krótka, która zamyka się w 25-30 sesjach. W tej formie leczenia określany jest obszar emocjonalny, na którym będzie koncentrować się terapia.
Czego się spodziewać po terapii psychodynamicznej?
Terapia psychodynamiczna Kraków ma formę rozmowy pacjenta z terapeutą. Pacjent sygnalizuje, o jakim problemie chciałby porozmawiać, z kolei psychoterapeuta dostosowuje sposób prowadzenia rozmowy do poruszanego problemu. Specjalista interpretuje wypowiedzi pacjenta, pomagając pacjentowi poruszać się po krętych ścieżkach psychiki i mechanizmach powodujących określone zachowania. To rodzaj spaceru z asekuracją. Sukces takiej terapii w dużej mierze zależy od zaufania, więzi pomiędzy lekarzem a pacjentem, ponieważ omawiane podczas sesji tematy często są drażliwe lub traumatyczne. Psychoterapeuta analizuje skojarzenia, fantazje i wspomnienia. Zwraca również uwagę na kwestie, które wywołują psychiczny opór u pacjenta oraz wskazuje na przeniesienia i przeciwprzeniesienia. W szerokim ujęciu to emocjonalne reakcje terapeuty wobec pacjenta.