Chociaż insulinooporność nie jest formalnie chorobą, do wielu groźnych chorób może prowadzić. Zaburzenie metaboliczne w postaci insulinooporności u większości osób wynika z nieodpowiedniego stylu życia, większość pacjentów może także zredukować insulinooporność bez sięgania po leki czy kosztownej terapii. Dowiedz się, czym jest insulinooporność, jakie są jej przyczyny, objawy i jak ją leczyć.
Co to jest insulinooporność?
Insulinooporność jest zaburzeniem metabolicznym, do którego dochodzi, gdy tkanki organizmu stają się oporne na działanie insuliny. Najczęściej do takiego zjawiska dochodzi wówczas, gdy podaż prostych węglowodanów znacząco przerasta zapotrzebowanie. Gdy do organizmu trafia dużo cukru, trzustka odpowiada wydzielaniem równie dużej ilości insuliny, której nadmiar we krwi wywołuje nadmierny apetyt. Jednocześnie dochodzi do zaburzeń metabolizmu tłuszczów, które zaczynają się odkładać w postaci tkanki tłuszczowej.
Mechanizm ten pokazuje, że im więcej jemy (szczególnie cukrów), tym insulinooporność szybciej się rozwija. Wciąż rosnący apetyt oraz brak ruchu zwiększają insulinooporność, która jest stanem przedcukrzycowym i nieleczona niechybnie prowadzi do rozwoju cukrzycy typu 2, a także podwyższonego cholesterolu i ciśnienia tętniczego, miażdżycy, a w konsekwencji do udarów i zawałów serca. Wyjątkiem są przypadki, kiedy insulinooporność rozwija się z innych przyczyn, np. zaburzeń hormonalnych.
Insulinooporność – objawy i diagnoza
Objawy insulinooporności są dość charakterystyczne:
- nadmierny apetyt, szczególnie na słodycze i fast-foody
- senność w ciągu dnia
- problemy ze snem w nocy
- zmęczenie i rozdrażnienie
- problemy z koncentracją, częste bóle głowy
- przybieranie na wadze
Jeśli zauważymy u siebie podobne objawy, insulinooporność potwierdzimy za pomocą badania nazywanego krzywą insulinową. Wykonuje się go, badając poziom insuliny i glukozy we krwi na czczo, a następnie po obciążeniu glukozą. Do zdiagnozowania insulinooporności nie wystarczy „tradycyjne” badanie poziomu glukozy we krwi.
Jak wyleczyć insulinooporność?
Insulinooporność to zaburzenie metaboliczne, które w zdecydowanej większości przypadków leczy się dietą o obniżonej kaloryczności. Menu powinno być zbilansowane i zawierać odpowiednią ilość białek, zdrowych tłuszczów oraz węglowodanów złożonych. Warto opierać się o produkty z niskim i średnim indeksem glikemicznym, które powodują wolniejszy wyrzut insuliny do krwi. W leczeniu insulinooporności niezbędny jest także ruch. Mitem jest, że nie może być on intensywny. Badania wykazują, że w walce insulinoopornością treningi siłowe i interwałowe są skuteczniejsze od aerobowych, jednakże pacjentom z insulinoopornością zaleca się takie ćwiczenia, które sprawiają im największą przyjemność, co ma kluczowe znaczenie dla długofalowego procesu odchudzania.
Zmniejszenie masy ciała już o 5% pozwala w sposób znaczący zmniejszyć insulinooporność. Oczywiście w walce z tym zaburzeniem metabolicznym zaleca się redukcję do prawidłowej masy ciała, a następnie kontynuowanie zdrowego stylu życia.
Artykuł powstał we współpracy z H-T.Centrum.
Fot. Shutterstock.
0 komentarzy
